Kupitia Nderumo blog Albert Kissima ameandika hivi

Kulingana na tafiti niliyoifanya siku za hivi karibuni,niligundua kuwa asilimia kubwa ya waalimu wa kuanzia shule za msingi ,sekondari na hata vyuo hawakupenda kuwa walimu.Walilazimika kuwa walimu baada ya malengo yao mengine kama ya kuwa madaktari,mainjinia,wahasibu,wanasheria n.k kushindwa kutimia kutokana na kushindwa kufaulu vizuri ktk mitihani ya mwisho ya taifa kuanzia ile ya darasa la saba(kwa zamani), form four na ile ya kidato cha sita.

Hata hivyo hali ya kusikitisha ni kwamba walimu wengi wanachukulia kuwa ualimu ni daraja tu na wanaamini kuwa ipo siku wataachana na kazi hiyo kwa kujiendeleza kusoma na hatimaye kufikia malengo yao ya awali.Hii hupelekea mashuleni kuwepo na walimu wasio na nia,yani bora liende,yani amekuwa mwalimu kwa sababu ilibidi.Hili liko wazi kabisa kwani waalimu wengi wameshajiendeleza na wengi wameshakuwa wahasibu,wanasheria na kadhalika.

Cha kusikitisha zaidi ni kwamba hata jamii inaunga mkono hali hii.Mtoto anaweza kuwa na malengo ya kuwa mwalimu,lkn anapofika form six na akifaulu vizuri ,mathalani division one,na akiwaambia wazazi kuwa ana mpango wa kujiunga na vyuo vya ualimu, wazazi utashangaa kuwa wanamwambia mtoto wao kuwa anapotea njia.

Ukweli ni kwamba asilimia kubwa ya waalimu hawafikirii ni kwa namna gani wataongeza ufanisi ktk kufundisha bali huwa wanafikiri ni kwa namna gani wataachana na kazi hii.Jambo hili ni lakawaida kabisa kwa kizazi cha sasa tofauti kabisa na zamani ambapo ualimu ulikuwa ni wito.

Hali hii nitatizo kubwa sana ktk sekta ya elimu.

Hivi ni kwa namna gani hali hii itatokomezwa?

Je,hali hii inaathari zipi kwa wanafunzi?

“Nina ndoto ya kwamba itafika wakati nafasi za ualimu zitapiganiwa na hapo ndipo waalimu wa kweli wataanza kupatikana na elimu ya kweli itaanza kutolewa”